مهندسی ژئوتکنیک (Geotechnical Engineering) شاخه‌ای از مهندسی عمران است که به بررسی رفتار مصالح خاکی و سنگی و مخاطرات مرتبط با احداث ابنیه بر روی آنها می‌پردازد. مهندسی ژئوتکنیک دربردارنده مکانیک خاک، مکانیک سنگ، پی‌سازی، شمع و پی‌های عمیق، بهسازی خاک، تونل‌سازی، سدسازی، کاربرد ژئوسنتتیک‌ها، ژئوتکنیک لرزه‌ای، .... است.
جذابیت مناطق جنوبی ایران به جهت دسترسی آسان و ارزان به حمل و نقل دریایی و آب‌های آزاد و وجود منابع نفت و گاز باعث شده است تا مجتمع‌های سنگین صنایع مختلف مانند نفت، گاز، پتروشیمی و فولاد علیرغم زمین‌های سست و نامناسب، در این مناطق متمرکز شوند. همچنین گسترش بنادر، احداث نیروگاه‌ها و سایر زیرساخت‌های مهم و شریان‌های حیاتی در جلگه‌های شمالی و جنوبی کشور و سایر دشت‌های آبرفتی با رسوبات نرم و سست احداث میگردند. بارهای سنگین سازه‌های صنعتی به لحاظ ابعاد فونداسیون و مقادیر از يک سو و شرايط ژئوتکنيکی نامناسب از نظر وجود لايههای نشستپذير رسی، سیلتی و ماسه‌های سست و همچنین سطح بالای آب زيرزمينی موجب افزایش "ناپایداری" یا "نشست" بیش از حد انتظار، بدون استفاده از روش‌های اصلاح خاک يا شمع (پی عمیق) می‌گردد.
به ترتیب حروف الفبا:
شرکت مهندسين مشاور «ژئومحيط پارس» نزدیک به دو دهه پیش تأسيس و با ارائه خدمات مهندسی عمران و ژئوتکنیک در مراحل مختلف مطالعات اوليه، طراحی، نظارت و کنترل کيفيت درحين اجرا سعی در بهبود کيفی پروژه‌های عمرانی در داخل و خارج کشور داشته است. برای اين منظور شرکت «ژئومحيط پارس» به وسیله بهره‌گیری از زبده‌ترین فارغ‌التحصیلان دانشگاهی و پرسنل مجرب در ده‌ها پروژه بزرگ دولتی و خصوصی ازجمله سازه‌های بلند مرتبه، مخازن سنگين، نیروگاه‌ها، مجتمع‌های صنعتی و پتروشيمی، ميادين نفتی، مجتمع‌های تفريحی، شهرک‌های مسکونی، اسکله‌ها، پل‌ها و همچنين شریان‌های حياتی مانند خطوط لوله، خطوط انتقال نیرو و … همکاری داشته است.
